Główna treść artykułu
Konkursy
Rok Norwidowski – Szkolne Przetworzenia Norwidowskie
„Bo piękno na to jest, by zachwycało…”
Zapraszamy do udziału w konkursach uświetniających Rok Norwidowski w naszej szkole,
a jednocześnie potwierdzających zdanie, że sztuka C. K. Norwida jest piękna, aktualna, niebanalna
oraz nieskończenie inspirująca i zachwycająca…
Konkurs plastyczny
Zainspiruj się muralem C. K .Norwida – pierwszego bohatera muralu Narodowego Centrum Kultury (NCK), którego wizerunek pojawił się na ścianie przy tzw. warszawskiej Patelni i stwórz własny projekt grafiki lub rysunku, a może artystycznego komiksu ( do wyboru jedna forma) w połączeniu z wybranym fragmentem utworu poety. W dowolnej technice i formacie stwórz własny, oryginalny projekt, potwierdzający aktualność myśli Norwida. W proponowanej pracy plastycznej nie zapomnij umieścić fragmentu utworu, którym się kierowałeś. Możesz także zaprojektować plakat promujący Rok Norwidowski - Szkolne Przetworzenia Norwidowskie w naszej szkole.
Konkurs fotograficzny
Jeżeli chętnie patrzysz na świat przez obiektyw aparatu, lubisz robić zdjęcia - skorzystaj z wypowiedzi podmiotu lirycznego wiersza „Moja piosnka II” i stwórz album fotograficzny/cykl fotografii przedstawiający swoją małą ojczyznę, do której można nieskończenie tęsknić. Słowa poety potraktuj jako niezobowiązującą inspirację lub przeciwnie - dosłownie; wówczas odszukaj w polskim krajobrazie obrazy, do których tęsknił podmiot liryczny przywołanego utworu. Każdą fotografię opisz odpowiednim cytatem z wiersza.
Cyprian Kamil Norwid
Moja piosnka II
Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów nieba,
Tęskno mi, Panie.
Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą,
Tęskno mi, Panie.
Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
„Bądź pochwalony!”
Tęskno mi, Panie.
Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której, już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,
Równie niewinnej…
Tęskno mi, Panie.
Do beztęsknoty i do bezmyślenia,
Do tych, co mają tak za tak, nie za nie
Bez światłocienia,
Tęskno mi, Panie.
Tęskno mi ówdzie, gdzie któż o mnie stoi ?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojej!
Tęskno mi, Panie.